کتاب این خیابان سرعت گیر ندارد مریم جهانی نشر مرکز 152 صفحه مخاطب این حرف‌ها دیوار بود یا سینی چایی یا تلویزیون یا... پدر عادت داشت حرفش را خیره به جایی غیر از چشم مخاطبش بزند. اصولاً اشیاء را انتخاب می‌کرد چون زبان پاسخ‌گویی نداشتند. از پاسخ شنیدن بیزار بود. از پرگـویی بیزار بود. مادر امـا مثل ظرفی که زیر چـک‌چـک سماور می‌گذارند، به ظهر نرسیده پر می‌شد از حرف.

کتاب هاویه ابوتراب خسروی نشر مرکز مـن به داسـتـان بـه عنـوان يـک کـپـی از زندگی نگاه نمی‎‌کنـم. کپی کردن شکل عـادی بخشی از زندگی برای من نويسنده ارزشی ندارد. داستانی که می‌‎نويسم بايد جهانی تازه، شرايطی تازه، داشته باشد. بايد اشيا و رفتار اشيا شکل بديعی به داستان بدهد. بايد يک زيبايی تازه خلق کرد. زيبايی‌‎ای که حتماً معنادار خواهد بود.