ما این واژه‏‌های بغض‏‌دار را به‌هم چسبانده‏‌ایم به‌مثابۀ تکه‏‌ای آیینه؛ آیینۀ کوچکی که گرفته‏‌ایم مقابل آدمی بزرگ که شاید پَر عبایی، گوشۀ عمامه‏‌ای، سرِ نعلینی از او بیفتد تویش و ما تقلا کنیم برای دید