مواجهۀ من-تو مواجهه‌ای بین سوژه‌هاست و تنها در صورتی می‌توان آن را فهمید که قبول کنیم منطقِ آگاهی اول‌شخص در مفاهیمی ساخته شده که بده‌بستان‌های ما در خلال آنها شکل می‌گیرد. این مفاهیم به‌نوبۀ خود زیست‌جهان را شکل می‌دهند که دنیای نمودهایی است که در تجربه نزد ما حاضر شده‌اند.