این کتاب، که همچون دیگر آثار مؤلفان تقرّب فرویدی‌ـ‌لکانی خود را حفظ کرده، شرحی از ماهیّت سوگ و پیچیدگی‌های آن به لحاظ نظری و بالینی ارائه می‌دهد. سپس، معضل مالیخولیا را مطالعه می‌کند و ضمن این‌که می‌کوشد ساختمانی منسجم از آن به دست دهد، برای نخستین بار فارغ از چهارچوب تاریخی روانپزشکی بدان می‌پردازد. باشد که با قرار گرفتن مالیخولیا در جمع دیگر طباع‌های نورُوتیک بتوان آن را از زیر یوغ انگِ بالینیِ «پسیکوز» رها ساخت.