پرسشی که هایدگر در هستی و زمان مطرح می‌کند «پرسش هستی» است، یعنی همان پرسشی که از سرآغاز فلسفه اندیشه‌های فیلسوفان را به تلاطم افکنده است. ازاین‌رو این کتاب از حیث موضوع‌اش تازگی ندارد. اما وجه «مدرن» آن شیوه‌ی بررسی هایدگر از این مسئله و تعیین هستی انسان (دازاین) به‌مثابه دروازه‌ی ورود به شناخت هستی است که پس از سرآغازهای اصیل و خیره‌کننده‌ی آن در فلسفه‌ی یونانی ماقبل سقراطی دیری است که حتی پرسش از آن به فراموشی سپرده شده است.