این دگرگونی ژرف در جهان‌بینی و هنر بلوک، به واسطهٔ رخدادهای تلخ شخصی نیز تقویت شد؛ از جمله مرگ پدرش و فقدان فرزندِ نوزادِ همسرش، لیوبوف مندلیف. میراثی که پدر برای او به جا گذاشت، وضعیت مالی بلوک را بهبود بخشید و امکان سفر به خارج از کشور را برایش فراهم کرد. بلوک، در سفر خود به ایتالیا و خلق مجموعهٔگل‌های ایتالیایی، به این باور رسید که سمبولیسم دیگر پاسخی برای دغدغه‌های هنری و فکری‌اش ندارد. بلوک از شعر غنایی فاصله گرفت و توجه خود را به نمایشنامه‌نویسی و روزنامه‌نگاری معطوف کرد.

کلارا فالکنبرک قدرتمندترین و مهم‌ترین وارث آلمان بود که به‌ دلیل مدیریت و گرداندن امپراتوری ‌صنعتی خانوادگی‌شان در زمان جنگ جهانی دوم لقب «دختر آهنین» را از آن خود کرده بود. حالا نزدیک به دو سالی می‌شود که جنگ پایان یافته و برای کلارا چیزی باقی نمانده جز یک برگهٔ هویت جعلی و مجموعه‌ای از سؤالات بی‌پاسخ درخصوص گذشتهٔ خانواده‌اش. حالا که دیگر راه فراری برایش باقی نمانده تصمیم می‌گیرد به زادگاهش بازگردد.